الى من ملك روحي

الى من ملك قلبى وبحبه لن ابوح

سيظل حبى حبيس القلب وسجين الروح

صامته وعشقى داخلى وتمزقنى الجروح

الى ان يأتى اليوم الذى اشيد فيه الصروح

وأروى زهرة حبى التى بالعشق ستفوح




ااااااه حبيبى واااااااه


عندما تتمنى يداي أن تحتضن يداك

وعينى تنفطر شوقا لترى بحرعيناك

وقلبى يطير فرحا وهو يرفرف فى سماك

وشعرى ينزف الما وهو بالحرف يتمناك

فأنا متيمة لعذب حرفك وما ينطق به فاك

ولن ابوح بها ولن اقول من الهجر كفاك

فأنت ملك احلامى ومنايا فى قرباك

واعلم ان كبريائى لن يقول رحماك

بل سأهمس لك بها ما اروع حبك حتى فى جفاك




اتعلم يا مالك قلبى


حروفى فى الشعر قبلك كانت هباء

ومدحى فى قلب غيرك اعتبرته رثاء

وأن من سكن فؤادى قبلك إدعاء

وأن الوصل من غيرك لى جفاء

وان وجودك فى حياتى لى إكتفاء

حتى لو سعدت انت وعشت انا فى شقاء

لا اكترث بحبك لى فهمساتك لى سر البقاء





سأظل ارددها حبيب روحى الى ان يأتينى موتى

سأظل اردد حرفها داخلى وبأعلى صوتى

سيكون وهج حبك غطائى فى اكفانى

ستحملنى طيور العشق لابعد من زمانى

وهناك على ارض المحبة قلبك يتلقانى

وأتدلل فى غرامك وقلبك بالحب يرعانى

وانسى معك كل ما تعلمته من معانى

وبين راحتيك استلقى واحضانك شطآنى





حبيبى

ادنو حبيبى من قلبى وحلق معه للنجوم

ففى محرابك مناجاتى وقلبى لغيرك للشياطين رجوم

سافر معى الى القمر وامحو من حياتى الغيوم

طهر بحرفك شعرى وانزع منى كل ذكريات السموم





اااااااااااه يا مالك الفؤاااااااااااد



فقلبى كطفل صغير يصرخ فى جوف الدجى من الابتعاد

يحبو حولك يحميك ويرجو منك القرب والوداد

فقلبك الحنون هو خمر حياتى وسكرته زاد

فقلبى يعشقك ولكن لن ابوح بها مهما تألمت من السهاد

مما راق لي